Prawdziwa cnota krytyk się nie boi – Krytyka SLD i kwestia ogólnokrajowego referendum

Prawdziwa cnota krytyk się nie boi, Tak stwierdził w swoim utworze „Monachomachia, czyli Wojna mnichów” Ignacy Krasicki, od powstania dzieła już nieco lat minęło, ponieważ rękopis powstał prawdopodobnie w Berlinie na przełomie lat 1776 i 1777 no i mamy Polskę, a w Polsce życie dopisało część drugą: „Prawdziwa cnota krytyki się nie boi, ale od niej zdycha”. Ponieważ otrzymałem propozycję kontynuowania swoich krytycznych komentarzy i opinii publikowanych dotychczas w „Dzierżoniowskim Tygodniku Powiatowym”, postanowiłem rozpocząć swój cykl publikacji od własnych szeregów – Sojuszu Lewicy Demokratycznej. Mam nadzieję, że od mojej krytyki SLD nie zdechnie, a członkom, sympatykom i konkurencji dostarczę materiału do przemyśleń, działań i poprawy. A okazja po temu jest dobra, bowiem w SLD odbywa się kampania wyborcza. Innym często używanym powiedzenie jest przysłowie: „Jak sobie pościelisz tak się wyśpisz”. To motto oznacza, że każdy z nas ma wpływ na to, co dzieje się w naszym życiu i na jego jakość. Zazwyczaj coś zaniedbujemy albo dbamy. I w końcu przychodzi czas na zebranie owocnych plonów albo chwastów. Podobnie jak z naszym łóżkiem – albo pościelimy je sobie i śpimy w uporządkowanym łóżku budząc się wypoczętymi albo zaniedbujemy ścielenia śpiąc w barłogu i budząc się nie do końca usatysfakcjonowanymi z takiego snu i życia. Uważam, że wielu polityków SLD (zwłaszcza tych z pierwszych szeregów) „zagubiło się” w pogoni za związanymi z sukcesem wyborczym: mandatami, stanowiskami, funkcjami. Zapomnieli, po co i dla kogo jest lewica! Nasi poprzednicy krwią, cierpieniem, a często życiem walczyli o należne prawa: pracownicze, obywatelskie, wolność i demokrację. Nie walczyli o wynik wyborczy, ale aby mieć możliwość wyboru, nie o diety poselskie i apanaże, lecz o minimalne wynagrodzenie i 8 godzinny czas pracy, nie o intratne posady na emeryturze, a o emerytury! Niech działacze lewicowi więcej rozmawiają ze zwykłymi ludźmi na ulicy (nie tymi zaproszonymi na tą okazję przez innych działaczy) i pytają, co jest dla nich ważne, co należy zmienić poprawić ulepszyć, w jaki sposób pomóc! Nie oburzać się, że osoby, którym pomogliśmy nie odwdzięczyły się nam chociażby oddanym na SLD głosem wyborczym, bo wówczas nie byłaby to bezinteresowna pomoc, a transakcja wiązana. A SLD nie posiada możnych sponsorów, aby kupować głosy. Nie stać nas także na profesjonalnie przygotowaną kampanię wyborczą. Jedyne, co mamy to struktury i zaangażowanych działaczy lewicowych na dołach partyjnych, i to jest jedyna nasza siła, szansa i nadzieja, lecz trzeba się pośpieszyć, bo jest nas coraz mniej, starsi odchodzą, a młodzież zajęta rozwiązywaniem problemów dnia codziennego nie bardzo, angażuje się w działalność polityczną. Większość młodych ludzi ocenia swoją ewentualną działalność przez pryzmat przyszłej kariery, bądź możliwości wyżycia się. Cóż, więc pozostaje SLD? Uważam, że lewicowa wrażliwość, serce i braterstwo. Należy pamiętać, że polityka jest jak marketing, liczy się marka. A marka SLD ma jeszcze 5-6% poparcia, nie zmarnujmy tego kapitału w wewnętrznych waśniach i sporach. Uważam, że pomysłów i rozwiązań powinniśmy poszukiwać podczas dyskusji i głosowań. Bowiem zbiorową mądrością jesteśmy silni, nie wystarczy mieć rację, ale trzeba potrafić do tych racji przekonać innych. Uważam, że rozstrzygnięcia ważnych kwestii, powinny odbywać się podczas dyskusji i referendów, aby każdy Obywatel miał możliwość wypowiedzi. Obecnie SLD jest w trakcie zbierania podpisów za przeprowadzeniem ogólnokrajowego referendum w sprawie przerywania ciąży. Wypowiedz w sprawie przeprowadzenia referendum nie jest deklaracją za czy przeciw przerywaniu ciąży, a jedynie za przeprowadzeniem referendum umożliwiającym wypowiedzi w tej kwestii. Chcemy, aby to obywatele, a nie politycy decydowali o istotnych problemach. Inicjatywa SLD nie jest atakiem na jakąkolwiek partię czy kościół. Zwracamy jedynie uwagę, jaka będzie sytuacja kobiet po wprowadzeniu przygotowywanej ustawy całkowitego zakazu przerywania ciąży, a mianowicie, Każda kobieta pod groźbą pozbawienia wolności będzie musiała donosić KAŻDĄ ciążę, nawet gdy:

• zagraża ona zdrowiu lub życiu kobiety ciężarnej, np. doszło do ciąży pozamacicznej lub kobieta jest w tracie chemioterapii,
• dziecko jest ciężko upośledzone i nie ma szans na przeżycie,
• ciąża jest wynikiem przestępstwa, np. gwałtu lub kazirodztwa.

Kobiety nie będą miały możliwości, m.in.:
• przeprowadzenia badania prenatalnych, gdyż proponowana ustawa znosi ich obowiązek, a co za tym idzie możliwość ich finansowania z budżetu państwa czy samorządów.
• przeprowadzenia procedury zapłodnienia in vitro, gdyż w świetle proponowanej ustawy z każdej zapłodnionej komórki jajowej powstaje „dziecko poczęte”. Więc rozważając decyzję w kwestii udzielenia poparcia lub nie sprawie przeprowadzenia referendum w kwestii dotyczącej prawa do przerywania ciąży, drogi Czytelniku przypomnij sobie przysłowie „jak sobie pościelisz …”. Bo może w przyszłości Ty lub ktoś z twoich bliskich stanie przed takim dylematem.

Przewodniczący Rady Miejskiej SLD w Bielawie

Jerzy Edmund Jankowski